Wycieczka do Wrocławia

W dniu 15 czerwca uczniowie klas VII i VIII Szkoły Podstawowej im. Jana Pawła II w Rudnej uczestniczyli w wycieczce do Wrocławia, zrealizowanej w ramach przedsięwzięcia Ministra Edukacji
i Nauki pod nazwą: „Poznaj Polskę”.

 Pierwszym punktem programu było zwiedzanie Ostrowa Tumskiego. Przewodnik prowadził nas po urokliwych uliczkach wyspy i pokazywał kościół pw. św. Marcina, pozostałość książęcego zamku Piastów Śląskich z przełomu XII i XIII wieku. Następnie, obok XIII-wiecznej Kolegiaty Świętego Krzyża
 i kościół św. Bartłomieja, które znajdują się w jednym obiekcie, ale na dwóch kondygnacjach i pomnika św. Jana Nepomucena- przeszliśmy pod jedną z ponad 100 latarni gazowych. Codziennie rozpala je i gasi latarnik, którego można spotkać tuż przed zapadnięciem zmroku i o świcie. To najbardziej charakterystyczna postać Ostrowa Tumskiego – także ze względu na strój: cylinder i czarną pelerynę. Zawędrowaliśmy również na słynny, zielony most zakochanych, czyli most Tumski. Przez lata pary zakochanych zostawiały na nim kłódki z imionami jako symbol trwałości uczucia, a kluczyki do nich wrzucały do Odry. Po remoncie mostu zabroniono przyczepiać kłódki do jego barier. Zakochani zostawiają kłódki na barierach wzdłuż bulwaru Włostowica.

 Nad Ostrowem Tumskim górują dwie wierze gotyckiej Katedry pw. Jana Chrzciciela. W 1945 roku, podczas walk o Festung Breslau, katedra została zniszczona. Jej odbudowa trwała wiele lat. Dzisiaj świątynia pełni funkcję „matki kościołów” Dolnego Śląska. Przed kilkoma laty na swoje miejsce wrócił srebrny ołtarz ufundowany przez biskupa Andreasa Jerina z XVI w. Jego budowa kosztowała 10 tys. talarów. Następnie oglądaliśmy późnoromański kościół pw. św. Idziego z początków XIII w. i słynną  Bramę Kluskową z kluseczkami, które troskliwa żona zostawiła swojemu mężowi.

Do zabytkowego Ostrowa Tumskiego przylega Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego, który był kolejnym punktem naszego wrocławskiego spacerku. Powstał on w 1811 roku. Pierwotnie miał 5 hektarów powierzchni. Mogliśmy podziwiać cuda natury w działach: alpinarium (rośliny skalne), arboretum, rośliny gruntowe ozdobne, rośliny wodne i błotne, rośliny pnące
 i systematyk (rośliny w układzie systematycznym). Zapachy i kolory oszałamiały zmysły, a wielkość niektórych roślin budziła w nas zaciekawienie i zmysł odkrywców.

Porzuciliśmy ten uroczy zakątek i tramwajem pojechaliśmy się pod Galerię Dominikańską, gdzie był czas na ulubione przekąski. Posiliwszy się powędrowaliśmy uliczkami Starego Miasta -  obok kościoła św. Marii Magdaleny i  zerkaliśmy na Mostek Pokutnic, czyli  kładkę łączącą wieże tego kościoła. Znajduje się ona na wysokości 45 m. To jeden z najciekawszych punktów widokowych we Wrocławiu tworzących tzw. Koronę Wrocławia. W blasku dnia nie widzieliśmy na kładce, ani tańczących dusz młodych kobiet, ani lekkomyślnej Tekli zamiatającej kładkę.

Przeszliśmy na wrocławski Rynek. Podziwiając interesujące elewacje, dotarliśmy do uroczych kamieniczek: Jasia i Małgosi, za którymi znajduje się wejście do podziemnej krainy krasnoludków. Obok kościoła garnizonowego, czyli Bazyliki mniejszej pw. św. Elżbiety z jego monumentalną bryła i ponad 90-metrową wieżą przeszliśmy na Jatki. Od średniowiecza przez stulecia przy dzisiejszych Starych Jatkach działały zakłady rzeźnicze i sklepy z mięsem.

Dzisiaj na Jatkach można przede wszystkim kupić pamiątki z Wrocławia, obrazki, grafiki, akwarele, ceramikę. To żelazny punkt na trasie wycieczek spacerujących po stolicy Dolnego Śląska.
 My również dopieszczaliśmy figury z brązu przedstawiające kozę, świnię, koguta, gęś z jajkiem, królika oraz cielaczka i robiliśmy z nimi zdjęcia, by utrwalić dobre wróżby na przyszłość i dopomóc losowi po zabawnych opowieściach przewodnika.

Żar lejący się z nieba gasił widok fontanny przed Nowym Ratuszem. Swój gabinet ma tutaj prezydent Wrocławia, odbywają się tu także posiedzenia Rady Miejskiej. Dalej podziwialiśmy Stary Ratusz, który dawniej był  siedzibą władz miejskich i sądu. Spoglądał na nas  z pomnika autor „Zemsty”  Aleksander Fredro. Przed II wojną światową ten pomnik  stał we Lwowie. Na wrocławskim Rynku zastąpił on pomnik Fryderyka Wilhelma III,  króla Prus. Zerknęliśmy na Plac Solny tonący w kwiatach, od których uginały się kramy. Pogłaskaliśmy niedźwiadka pod Starym Ratuszem, zerknęli na zegar oraz pręgierz  i ulicą Świdnicka powędrowali w kierunku Teatru Lalek, Promenadą Staromiejską na obiad. Posiliwszy się wróciliśmy na Promenadę Staromiejską, obok Wzgórza Partyzantów, Bramą Oławską dotarliśmy pod Pomnik Ofiar Zbrodni Katyńskiej, gdzie przewodnik przedstawił symbolikę Anioła Śmierci i Piety Katyńskiej - Matki-Ojczyzny trzymającej w ramionach zamordowanego jeńca przypominając tragiczne wydarzenia 1940 roku.

Wdrapaliśmy się również na Bastion Ceglarski z ruinami XVI- wiecznych umocnień miejskich podziwialiśmy dumne wierze Katedry i Ostrów Tumski.

Ostatnim punktem naszej wycieczki była Panorama Racławicka. Weszliśmy do rotundy, w której znajduje się obraz. Mogliśmy go podziwiać z platformy. Oglądanie obrazu autorstwa Jana Styki, który zaprosił do współpracy Wojciecha Kossaka - trwało 30 minut. Prelekcja była podzielona na dwie części. W pierwszej omówiona została historia obrazu, a w drugiej - to co przedstawia, czyli – bitwę stoczoną 4 kwietnia 1794 r. pod Racławicami przez wojska powstańcze pod dowództwem gen. Tadeusza Kościuszki z wojskami rosyjskimi dowodzonymi przez gen. Aleksandra Tormasowa.
Dla wszystkich fanów historii to niewątpliwa atrakcja. Obraz jest monumentalny. Dodatkowo wrażenie robi scenografia, która jest przedłużeniem obrazu w 3D. Dzięki niej wydaje się, że obraz żyje, a oglądający mają wrażenie, że uczestniczą w bitwie.

Przez całą naszą wycieczkę towarzyszyły nam wrocławskie krasnale. Wyszły one ze swojej  podziemnej krainy i pojawiały się w zaskakujących miejscach.  

Zmęczeni, ale pełni wrażeń opuściliśmy stolicę Dolnego Śląska i wyruszyliśmy w drogę powrotną do Rudnej, gdzie dotarliśmy wieczorem .