TRÓJMIASTO PRZYGÓD

          Bladym świtem 27.05.2013 grupa poszukiwaczy przygód z Zespołu Szkół im. Jana Pawła II w Rudnej ruszyła w długą i pełną wrażeń podróż w  nieznane sobie strony Polski.

Pierwszy etap odkryć rozpoczęli  na Wzgórzu Lecha w Gnieźnie, stolicy pierwszych władców naszego państwa. Z zafascynowaniem wsłuchiwali się w opowieść przewodnika o życiu pierwszego polskiego męczennika, który szukając schronienia przed prześladowaniem czeskich Przemyślidów,  dotarł do państwa Bolesława Chrobrego. Żywot św. Wojciecha - utrwalony na Drzwiach Gnieźnieńskich, które są unikatowym zabytkiem sztuki romańskiej w Polsce -  odczytali, wzorem innych, od dołu lewego skrzydła do dolnego prawego. Zwiedzali wnętrze  Archikatedry Gnieźnieńskiej z relikwiarzem męczennika, który nawet po śmierci nie zaznał spokoju, a jego doczesne szczątki w wyniku różnych zdarzeń znalazły się w kilku miastach europejskich. Podróżnicy z dumą stanęli w miejscu, z którego 3 czerwca 1997 Patron szkoły bł. Jan Paweł II  nauczał w czasie swojej VI pielgrzymki do Polski.

Etapem dalszych poszukiwań stał się Toruń. Miasto, które nasi poszukiwacze spodziewali się odnaleźć pachnące aromatem piernika i wspomnieniem Kopernika, powitało fantastycznym widokiem gotyckiej, staromiejskiej zabudowy, spoglądającej przez bramy miejskie w mętne wody Wisły, wijącej się u jego stóp. Piernikowe królestwo zostało założone przez Krzyżaków i ich ówczesnego wielkiego mistrza Hermana von Salza. I niestety miało być bazą do podboju pogańskich Prusów. Po zakonnikach pozostały opowieści i ruiny potężnego zamczyska, będące scenerią do romantycznych zdjęć. Sesję zdjęciową i dalsze wędrowanie śladami średniowiecznych mieszkańców Bulwarem Filadelfijskim przerwał - niestety – ciepły, wiosenny deszczyk, który próbował wypełnić suchą fosę. Przyczynił się on do poważnego spustoszenia zapasów pierników w okolicach Ratusza. Tak zaopatrzeni w toruński rarytas, wędrowcy ruszyli dalej, ku północy.

Dzień drugi poszukiwań podróżnicy zaczęli od pełnego ulotnego piękna koncertu w Katedrze Oliwskiej zachwycającego muzyką organową, przenoszącą w czasie i przestrzeni. Z Oliwy skierowali się ku morzu. W gdyńskim porcie jednych zachwycił widok nowoczesnych jachtów, drugich -  widok szarej sylwetki polskiego niszczyciela biorącego udział w II wojnie światowej „ORP Błyskawica”,  trzecich - dumne maszty „Daru Pomorza”. Z lekkim drżeniem wkraczali na trap statku, by wyruszyć dalej przez wzburzone tego dnia wody zatoki ku dalszej przygodzie. Wilki  morskie  oddychając z ulgą, całe i zdrowe stanęły suchą stopą na deskach mola w Sopocie. Spacerkiem powędrowały po jednym z najładniejszym i najstarszym uzdrowisku bałtyckim, próbując zrobić proste zdjęcia przed Krzywym Domkiem. Z uroczego uzdrowiska młodzi odkrywcy pojechali do jednego z najstarszych miast polskich, do Gdańska. Miasta, które od najdawniejszych czasów związane było z naszą historią. Dzieje starego portu  z majestatycznym Żurawiem splatały się nierozerwalnie z wydarzeniami, które rozegrały się na jego ulicach w czasie II wojny światowej.  W krwawych latach siedemdziesiątych - z monumentem w postaci trzech krzyży z kotwicami, upamiętniający ofiary grudnia 70. Zaś w  latach osiemdziesiątych - z obracającą się w ruinę Stocznią Gdańską z jej pamiętną bramą, za którą rodziła się nadzieja prostych ludzi na życie w suwerennym kraju. Widok ten stworzył  przed oczami barwne kadry z historii.

Po pokonaniu 420 schodów  Kościoła Mariackiego szczęśliwcy mieli okazję zobaczyć panoramę Królewskiego Miasta. Spacerując po Długim Targu przenieśli się w czasie, kosztując słodkości z manufaktury i spoglądając w puste okienko kamienicy obok Dworu Artusa.

Ostatnim etapem było zwiedzenie przyczółka Westerplatte.  Kawałeczka Polski, w ówczesnym Wolnym Mieście, który stał się symbolem bohaterstwa polskich żołnierzy w 1939r. Młodzi odkrywcy nie byli w stanie oprzeć się ruinom Wartowni, licząc na jakieś fantastyczne odkrycie, choćby jednej łuski z tamtych dni.

Dzień trzeci znowu przeniósł podróżników w mroki średniowiecza, ukazując potęgę zakonu rycerzy z Marienburga.  W latach 1309–1457 Malbork, do którego dotarli, był siedzibą wielkiego mistrza zakonu krzyżackiego i stolicą państwa zakonnego. Ta górująca nad Nogatem budowla nadal wzbudza podziw i ciekawość. Gdy już wędrowcy przekroczyli chybotliwy mostek łączący brzegi rzeki, zostali wzięci w bezwzględne władanie pani przewodnik, która od prawie pięćdziesięciu lat wodzi po zakamarkach malborskiej twierdzy coraz to młodszych pasjonatów historii, przyprawiając towarzystwo o zawrót głowy natłokiem informacji i lekką zadyszkę w czasie wędrówki po Średnim i Wysokim Zamku. (Podobną zadyszkę musieli mieć Krzyżacy z pospiechem udający się w kierunku wieży obronnej, połączonej z zamkiem, zwanej gdaniskiem. Spełniać miała ona rolę wieży sanitarnej oraz ostatecznego punktu obrony.) J

 Zmęczeni wieczornymi pląsami,  wiosennym słońcem, nowymi odkryciami wędrowcy ze śpiewem na ustach - wyruszyli w drogę powrotną, zabierając do domu wspomnienia… 

Młodym odkrywcom gratulujemy wytrwałości i życzymy nowych, wspaniałych odkryć w czasie wakacji.

Radzie Rodziców dziękujemy za współpracę i wsparcie finansowe.

Organizatorzy